Κάποιος γνωστός που πέρασε απ΄ το blog μου, παρατήρησε ότι είναι πολύ πολιτικοποιημένο, άρα θα είμαι κι εγώ το ίδιο. Δεν ξέρω γιατί, για μια στγμή μου φάνηκε σαν βρισιά. 'Οχι γιατί ο περαστικός εννοούσε κάτι τέτοιο, αλλά γιατί εμένα μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να απολογηθώ.
Αγαπώ την πολιτική από τότε που ήμουν παιδί και ίσως ακόμη να μην μπορώ να πάρω απόφαση ότι εκείνη δεν μ' αγαπά και τόσο πολύ. Διαβάζω δύο εφημερίδες την ημέρα κι άλλες τέσσερεις την Κυριακή, παρακολουθώ τις πολιτικές εκπομπές στην τηλεόραση αν έχω χρόνο και όταν βγαίνω έξω με φίλους τρελαίνομαι να τους πετώ πολιτικές μπηχτές που ξέρω ότι θα προκαλέσουν συζητήσεις. Τι σημαίνει η περίπτωσή μου, γιατρέ; Είναι σοβαρό;
Πιθανότατα όχι, είναι μια κοινή ασθένεια, σαν την πρεσβυωπία. Παρατηρείται σε μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους ή σε αυτούς που μεγαλοπιάνονται. Τα συμπτώματα ανακουφίζονται με τα κατάλληλα φάρμακα αλλά θέλει και λίγη προσοχή για να μην ξεφύγει απ' τον έλεγχο, γιατί τότε απαιτείται μια δύσκολη επέμβαση.
Πώς θα καταλάβω γιατρέ αν η πάθηση έχει ξεφύγει απ' τον έλεγχο;
Είναι πολύ απλό! Θα πρέπει ν' αρχίσεις ν' ανησυχείς όταν διαπιστώσεις ότι συμφωνείς με τους περισσότερους, όταν αρχίσεις να πιστεύεις ότι μπορείς να καθορίσεις οτιδήποτε άλλο εκτός από τη δικιά σου ζωή (κι αυτό παίζεται...) και όταν (και αν) μια παράξενη μοίρα σου φέρει την οποιασδήποτε μορφής διασημότητα. Κατά τα άλλα, να παίρνεις τακτικά τα φάρμακά σου (ορθολογισμός, βαθειά ανάλυση, διαλεκτική, διεθνισμός, μικρές δόσεις καθημερινής απογοήτευσης, αυτοσαρκασμός) και όλα θα πάνε καλά!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου