ΟΙ BLOGGERS ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΙΝΗΜΑ

Παρακολουθώ με προβληματισμό τη ‘φιλική’ εύνοια των media προς τους bloggers. Άρχισε περίπου από το προηγούμενο φθινόπωρο, κορυφώθηκε με την ευκαιρία της Αμαλίας και τώρα, με φόντο τις οικολογικές ‘ανησυχίες’, περνά στη φάση της εντατικής εκμετάλλευσης. Και απ’ τη άλλη κάποιοι απ’ τους bloggers ονειρεύονται μαζικές συγκεντρώσεις, ογκώδη κινήματα και πολυπληθείς εκδηλώσεις στα οποία θα δοξάζονται οι ίδιοι ως αρχηγοί, άρχισαν μάλιστα να δίνουν και συνεντεύξεις στα δελτία των οκτώ.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μια δραστηριότητα του διαδικτύου για να δικαιωθεί να πρέπει να ‘βγει’ στο δρόμο. Το blogging σαν πολιτική δραστηριότητα μας προσέφερε αυτό που οι ανούσιες φιέστες μας είχαν στερήσει τα προηγούμενα χρόνια: την ελεύθερη ατομική έκφραση, την ισοτιμία της άποψης, τις ψύχραιμες συνθήκες διαλόγου όπου κάθε θέση, γραφόμενη, ξεφορτώνεται τον προφορικό συναισθηματικό βερμπαλισμό και αναμετράται στο χρόνο με την ποιότητα και το βάθος των επιχειρημάτων της.

Παρατηρώ επίσης μια τάση αφόρητης ομογενοποίησης με την κυκλοφορία κειμένων –τις περισσότερες φορές απλοϊκών και πολιτικάντικα ανώδυνων- τα οποία υποτίθεται ότι όλοι υπογράφουν και αναρτούν στο ιστολόγιό τους ή στέλνουν πανομοιότυπα emails σε φορείς και άλλα τέτοια ‘ομαδικά’.

Που χάθηκε σύντροφοι συνbloggers η ποικιλία των απόψεων, πότε μας εγκατέλειψε η ομορφιά της διαφορετικότητας και ο πλούτος ιδεών και διατυπώσεων;

Τι νόημα έχει κάποιοι δημοφιλείς αλλά κατά τεκμήριο κοινότοπα σκεπτόμενοι να συντάσσουν μανιφέστα του γλυκού νερού και να τίθενται ‘επικεφαλής’ το ίδιο βαρετών και ανούσιων εκδηλώσεων που θα ξεχαστούν γρήγορα αφού προλάβουν να προσφέρουν σε κανα πονηρό πολιτικό μιας πρώτης τάξεως τζάμπα προβολή. Για την Αμαλία θ’ άξιζε τον κόπο να γράψει την ίδια μέρα ο καθένας τη δική του σκέψη, να στείλει το δικό του θυμό και αγανάκτηση κι έτσι κάτι να μείνει, όχι ένα κείμενο προθέσεων του στυλ ‘θέλουμε καλύτερο σύστημα υγείας…’ ή ‘απαιτούμε ανθρώπινες συνθήκες… κλπ’ αντιγραφή γνώριμων κομματικών ευχολογίων. Ή για την προστασία του πράσινου τι απέφερε μια συντηρητικά ‘καλοντυμένη’ συγκέντρωση στο Σύνταγμα με στόχο την ‘αναδάσωση τώρα..’ .

Δεν θα ήταν πιο πρόσφορο μέσα εδώ στο δίκτυο να προλάβουμε τις καταστροφές, ν’ αναδείξουμε με συγκεκριμένες αναφορές και φωτογραφίες το βιασμό του περιβάλλοντος που προέρχεται από πολλούς θύτες, κράτος, αυτοδιοίκηση, ιδιώτες και σωματεία; Δεν θα ήταν πιο αποτελεσματικό να φτιάξουμε ένα δυναμικό forum όπου ν’ αναρτώνται αυτές οι αναφορές κι όποιος θέλει να τις αντικρούει ή να τις επικυρώνει. Εκεί να συγκεντρωθούμε σύντροφοι bloggers, ευαίσθητοι για το περιβάλλον, και όχι στο Σύνταγμα.
Προτείνω κι ένα τίτλο: «ΟΙΚΟ-ΠΕΡΙΠΟΛΙΕΣ».