Τρίτη 6 Μαρτίου 2007

ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Όσο κι αν φαίνεται αταίριαστη η σχέση αυτών των δύο, παρατήρησα ότι κάτι ενδιαφέρον υπάρχει στην πολιτιστική πολιτική της ΝΔ.
Από τη μία Γιουροβίζιον για τις μάζες, κακή εμπορική τηλεόραση, κουλτούρα ποδοσφαίρου και σκυλάδικου, ξεπεσμένοι ηθοποιοί και μοντέλα στη βουλή, λαϊκισμός ψωμιαδικού τύπου, γλώσσα αγοραία, τσιφτετέλι και λαϊκοποπ – και απ’ την άλλη η αφρόκρεμα της ελληνικής πολιτιστικής δημιουργίας στις πιο σημαντικές θέσεις διοίκησης (κάτι που το ΠΑΣΟΚ ατυχώς δεν φρόντισε αρκετά): Λούκος στο Φεστιβάλ Αθηνών, Χουβαρδάς στο Εθνικό, Παπαλιός στο Κέντρο Κινηματογράφου, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης δεν κάθισε ο Βούλγαρης και μας προέκυψε Κοραφέϊς, Τερζόπουλος στη μελλοντική Ακαδημία Τεχνών, Λαζαρίδης στη Λυρική, (όλοι ελέω Ζαχόπουλου, ΓΓ του ΥΠΠΟ).
Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Πιθανότατα μια ξεκάθαρη δεξιά ταξική προσέγγιση της τέχνης. Δώστε στο λαό ότι του «αξίζει», στο κάτω-κάτω αυτά θέλουν οι άξεστοι, αλλά για μας τους ολίγους εκλεκτούς υπάρχει η μέθεξη στην υψηλή τέχνη που θα γίνει ακόμη πιο ποιοτική – κάτι σαν εξάπλωση του γνωστού προτύπου Μεγάρου…
Δεν εννοώ φυσικά ότι οι καλλιτέχνες δεν θα έπρεπε να αναλαμβάνουν θέσεις εξουσίας, το μόνο που ελπίζω είναι να έχουν επίγνωση αυτών των κοινωνικών διαχωρισμών και να κάνουν κάτι γι’ αυτό.

2 σχόλια:

e-politis είπε...

το σχολιο σου για τον πολιτισμο στη διαρκεια της τριετιας ειναι μια εξαιρετικη συνεχεια "εορταστικου" post στο blog μου.
για τα προβληματα και την καθοδικη πορεια του πολιτισμου ομως σημερα η ευθυνη βρισκεται και στην απουσια σοβαρων αδεσμευτων πνευματικων ανθρωπων, ανεξαρτητων φωνων, που θα εχουν το θαρρος να κρινουν και να επικρινουν δημοσιως, να παρεμβαινουν και αναλαμβανουν σοβαρες πρωτοβουλιες για μια τεχνη ανοικτη στο λαο και τις μαζες. Η τεχνη για την τεχνη ή και η τεχνη για την ελιτ ειναι απο τις πλεον δεξιες και ταξικες πολιτικες. Και η ευθυνη γι'αυτο βαραινει πρωτα τους ανθρωπους του πολιτισμου.

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ είπε...

Δεν είναι πάντως απίθανο ότι ο τωρινός Υπουργός Πολιτισμού είναι ο πρώην Δημοσίας Tάξεως, προερχόμενος μάλιστα από δύο απίθανα πολιτικά σκάνδαλα – απαγωγές και παρακολουθήσεις – που υπό κανονικές συνθήκες θα είχα ρίξει την κυβέρνηση;