ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΟΧΗ

Η αλαζονεία και η αμετροέπεια είναι ΒΒενιζελική πατέντα και σ’ εκείνον αποκλειστικά πρέπει να μείνουν τα πνευματικά δικαιώματα εις το διηνεκές. Φαίνεται καθαρά ότι υποχωρεί τάχιστα οι δυναμική του και οι θέσεις που έβγαλε χτες ΔΕΝ αποτελούν πολιτικά γεγονότα ούτε κατ’ ελάχιστον. Ο ΒΒενιζέλος μάλιστα ξεχνά ότι έχασε και αυτός! Ενδεχομένως λοιπόν η φαρέτρα του να άδειασε από την Κυριακή 16/9 το βράδυ και οι συνοδοιπόροι του να ψάχνουν εναγώνια στον πάτο της για να βρουν τίποτε άλλο. Ας πρόσεχαν!

Ο κίνδυνος είναι τώρα η αλαζονεία και η έλλειψη μέτρου να μεταφερθούν από την άλλη πλευρά και αν συμβεί αυτό, τότε θα έχει την ίδια τύχη: φθορά και ανυποληψία. Στα μάτια της κοινωνίας που παρατηρεί προσεκτικά τα πάντα, κατήγοροι και υπονομευτές της γενικά θετικά αποδεκτής σημιτικής περιόδου, losers από πεποίθηση με ύφος τουλάχιστον Τόνιας Αντωνίου και Άκη «Αριστερού» Τσοχατζόπουλου μαζί, κάτι σε Παπουτσής, να πούμε…, δεν είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές του νέου ζητούμενου στην κεντροαριστερά σήμερα. Ο σκληρός αγώνας που πρέπει να δοθεί και οι απαιτήσεις του, ας μην θολώσουν το μήνυμα για άλλη μια φορά.

Το ίδιο και οι θέσεις. Αν οι κάθε λογής πασοκικές συνιστώσες συνεχίσουν να βομβαρδίζουν το λαό με ‘αριστερές’ κοινοτοπίες, τότε νομίζω ότι δεν θα μείνει τίποτε να μοιραστεί πολιτικά. Το παράδειγμα του Ανδρουλάκη είναι πολύ καλό. Σε μια εβδομάδα σπατάλησε πολιτικό κεφάλαιο που έχτιζε πολλά χρόνια. Τίποτε δεν θα είναι ίδιο πια για όσους νόμισαν ότι η ευκολία της ανέξοδης δημοφιλίας θα τους προστάτευε για πάντα.

Εκείνο που φαίνεται σε αυτόν τον πολύ ενδιαφέροντα αγώνα στο ΠΑΣΟΚ -προς το παρόν μεταξύ προσώπων- είναι ότι η πολιτική ηθική παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Θα κερδίσει αυτός που θα κατηγορήσει λιγότερο, θα ρισκάρει περισσότερο, δεν θα προδώσει τους φίλους του, θα συγκρουστεί ακόμη και με τους φίλους του, θα κρίνει με σοβαρότητα τα στοιχεία, θα διορθώσει τα λάθη του ακόμη κι αν δεν τα παραδεχθεί, θα επιλέξει κατάλληλους συνεργάτες, δεν θα διαπραγματευτεί, δεν θα σνομπάρει, δεν θα θυμώσει με κανέναν, θα δημιουργήσει πολιτικά γεγονότα εκτός των γραφείων και των τηλεοπτικών πλατώ. Θα παρουσιάσει με λίγα λόγια μια σοβαρή ικανότητα να κυβερνήσει τον τόπο, πέρα από την ανάγκη του ή το πεπρωμένο του.