ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑΛΙΣΜΟΣ & ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ

Tο παρακάτω κείμενο ανάρτησα χτες στο allazoume.first-forum.com ως μιαν απάντηση σε κείμενο του stefan (thelonapo.blogspot.com) που αφορούσε τις κομματικές οργανώσεις. Επειδή πιστεύω ότι θα ακουστούν πολλά επί οργανωτικών τις επόμενες ημέρες και θα ψηφιστούν ακόμη περισσότερα (2 συνέδρια εν όψει), καταθέτω τη γνώμη μου αλλά και την επίγνωσή μου ότι τίποτε από τα παρακάτω δεν θα γίνουν. Η πολιτική δυναμική των ημερών μας εξαντλείται στο επικοινωνιακό επίπεδο, εκεί όπου η 'δεξιά' ιδεολογία είναι κυρίαρχη τα τελευταία δέκα χρόνια, ανεξαρτήτως κομμάτων φυσικά...

Η οργάνωση του κόμματος που περιγράφει ο stefan μου θυμίζει τις παλιές 'καλές' μέρες της αριστεράς με τις 'κόβες' ανά γειτονιά, χωριό, πόλη και ότι άλλο θα μπορούσε να ισοπεδώσει και την πιο ανθεκτική προσωπικότητα. Σ' ένα χωνευτήρι ηλικιών, ενδιαφερόντων και δυνατοτήτων οι περισσότερο ή λιγότερο 'τοπικοί' παράγοντες εξάσκησαν και 'βελτίωσαν' τον κούφιο πολιτικό τους λόγο και βεβαίως εκπαίδευσαν τους μετέπειτα δημοσιογράφους του έθνους! Τέτοιου είδους οργανώσεις, σχολιασμού δηλαδή, καφενείου, εκτόνωσης, επικύρωσης αποφάσεων και λιβανίσματος του αρχηγού ή όπως αλλιώς θέλετε να τις ονομάζουμε, πιστεύω ότι εξεμέτρησαν το ζην. Όλη αυτή η διαδικασία πέρασε στην τηλεόραση -εσχάτως και στο internet- και μόνο μια θολή ανταύγεια του παρελθόντος επιζεί, όπως πολύ ωραία την περιγράφει ο stefan.

Νομίζω ότι ήρθε η ώρα αυτό που λέμε οργάνωση της κοινωνίας ν' αλλάξει κατεύθυνση. Νομίζω ότι δεν χρειαζόμαστε άλλο πια ομάδες ανθρώπων που θα σχολιάζουν -καλύτερα ή χειρότερα, δεν έχει μεγάλη σημασία- αλλά ομάδες ανθρώπων που θα δημιουργούν. Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, είναι καλύτερο να στήσουμε - ναι για το ΠΑΣΟΚ μιλάω και για την ευρύτερη προοδευτική αριστερά - θεατρικές ομάδες ή κινηματογραφικές ή ομάδες που θα φτιάξουν γκράφιτι στις πόλεις μας ή θα σχεδιάσουν κοινόχρηστους χώρους ή θα εκδίδουν κόμιξ, ακόμη και να παίζουν μουσική ή να κάνουν δωρεάν μαθήματα κομπιούτερ ή να φτιάχνουν αφίσσες για το περιβάλλον.

Θα με ρωτήσετε τι σχέση έχει η πολιτική με όλα αυτά; Θα σας απαντήσω: Μεγάλη!

Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, τα παραπάνω ΔΕΝ θα γίνουν, όχι γιατί κάποιοι 'κακοί' θα τα εμποδίσουν, αλλά γιατί ευρύτερα η ελληνική κοινωνία έχει πάρει διαζύγιο από τη δημιουργικότητα. Το πολιτικό προσωπικό των κομμάτων διαχειρίζεται κοπιώδεις διαδικασίες αλλά κενές περιεχομένου και έχει μείνει πολύ πίσω σε πραγματικές δυνατότητες παρέμβασης. Το φάντασμα της γενιάς του Πολυτεχνείου πιστεύει ακόμα ότι είναι ζωντανό και κάνει ευπρεπείς 'διαδηλώσεις' συμπαθητικής αγανάκτησης μπροστά στο Υπουργείο Πολιτισμού και χαριτωμένα ραντεβουδάκια με τον Λιάπη.

Καληνύχτα Ιωάννα...